Blog 25

Verslag van de zeilbelevenissen van Margaretha en Jur en hondje Sam, aan boord van het Zeiljacht “Parel” , een North Beach 24

Schapen naast de boot

Dinsdag 8 juli 2025

Direct na het ontwaken een frisse duik in de Vrije Grassloot, daar knapt een mens van op. We hebben een “vrije dag”, geen afspraken en geen te bereiken doelen. We doen een bejaardendagje: we kiezen als aanlegplek voor vanavond de Holle Gracht want daar kun je met Sam een heel eind door een natuurgebied wandelen, hemelsbreed amper een kilometer ver maar met voldoende omwegen zien we kans daar toch een paar uur over te doen. Als we er bijna zijn varen we eerst nog even Uitwellingerga in en de Easterbrêgesleat op. Hier stond in 1967 een boerderij met knechtenhuisje van waaruit wij met een groep Eindhovense vrienden onze eerste schreden op het zeilpad hebben gezet. Ook de zeilschoolaccomodatie van Würing waar begin jaren 80 de eerste PKF zeilkampen werden georganiseerd en waar wij onze “schipperstraining” kregen stond aan deze sloot. Er is allemaal niks van terug te vinden. Verder als “hier moet het ongeveer geweest zijn” komen we niet. Dan naar het Marrekrite plekje aan de Hollegracht, altijd mooi. Lekker in de luwte , er liggen al 2 motorbootjes maar verder alles rustig. We lopen een stukje met Sam, alleen ver komen we niet want we stuiten op een afrastering. We prutsen wat dingetjes aan de boot en tot onze verbazing loopt er eind van de middag ineens een kudde schapen over de wal langs de boot. Kan zomaar gebeuren.

Ochtendgloren aan de Vrije Grassloot

Marrekriteplek aan de Holle Gracht

Schapen naast de boot op onze Marrekrite plek

Een dagje Motorboot

Maandag 7-7-25

Vandaag mogen we met de motorboot mee! In zeilerskringen wordt dit type boot wel eens als “Dubbeldeks Strijkijzer” aangeduid, en om het het uiterlijk zal ik niet snel zoiets kiezen. Het varen is niet te vergelijken met zeilen maar het land- en zeeschap om je heen zie je wel vanuit een heel ander perspectief dan vanaf een zeilboot. Je hebt meer overzicht en heeft toch ook charme om met zo’n zacht knorrend geluid diep onder je, met één tandje gas bij, met 4,5 knoopjes door het water te gaan. En, voor mezelf sprekend, ik kan genieten van de Friesche Meren door er zo doorheen te varen. Het manoeuvreren voor een brug of sluis is wel even anders. Het roer doet alleen iets als er flink schroefwater langs stroomt. Maar met een boegschroef en een hekschroef er bij kun je toch alle gewenste kanten op. Conclusie: niks mis met motorboot varen, er zijn ook vriendelijk ogende motorboten en als wij later oud zijn en het zeilen niet meer zo goed gaat valt een motorboot zeker te overwegen.

Begin van de middag zijn we weer terug bij onze ligplek, nemen tranentrekkend hartroerend afscheid en gaan ieders ons weegs. We vinden (zeilend) een plekje voor de nacht aan een Marrekrite plekje in de Vrije Grassloot.

Avondstemming op onze ligplaats

Vanuit deze stuurstand een ander perspectief op de Goengariepster Poelen

Ander stuurstandje dan op de North Beach

Bij zo’n ligplek komt van alles langs. Watersportplezier voor iedereen

Zondag 6 juli 2025

Wij zijn wat matineuzer als Paul en Ria en gooien rond 10 uur los. Na de sluis op de Noorder Oudeweg kan het zeil er bij en in alle rust zeilen we de “Alde Wei” af. Bij de bocht bij Rufus is het even spannend of we aan de wind de hoek om komen maar het lukt allemaal precies zonder motorhulp. 

Genieten van het kabbelende water langs de boot, de rietkragen met daarachter de weilanden met vee. Friesland is mooi. Via de Sybesloot komen we op het Sneekermeer en met een pretslag vinden we de ingang van het Joustervaartje. Met een ruime wind cruisen we nu weer terug naar de Gudsekop, onderweg ook nog een tegenliggende zeilboot ontwijkend. 

Noorder Oudeweg, rietkraag en weilanden. Op de achtergrond Joure

Parel in het Jouster Vaartje

Nu in gestrekte koers recht op ons doel van vandaag, “de Kâlde Mage” bij Akkrum. De Heresylbrug gaat netjes voor ons open en een half uurtje later liggen we op een mooi luw plekje  op de “Brouwers Achte” ook in de Terhernster Puollen. ( Excuses voor de vele streekgebonden vreemde namen in dit stukje maar bij de kenners loopt dan het water in de mond, hoop ik)

We doen een dutje en daarna komen Paul en Ria aan met hun 10m motorkruiser en komen ze bij ons aan de wallekant liggen. 

Samen aan een steiger in de Terhernster Puolle

Met Sam en Roef er bij

Genieten op de Friesche Meren

Zaterdag 5juli 2025

We liggen alleen aan een steigertje aan een prachtig meertje. Een mooier uitzicht kun je je niet wensen bij het wakker worden. Ook heerlijk om even onbekommerd te zwemmen na het opstaan. Daarna fris aan het ontbijt en de boot vaarklaar maken. Mooi op tijd zijn we zover en, speciaal geniet moment, we varen af op zeil. Toen we leerden zeilen huurden we een bootje zonder motor, dus alles moest op zeil, ook aanleggen en afvaren. Aanleggen op zeil doen we met de huidige boot niet en afvaren kan meestal niet als je in een haventje ligt. Maar vanaf een steigertje en met de goede wind kan het. Een beetje spelen met de boot, een beetje nostalgie, de pure rust waarmee je de wal verlaat, in ieder geval een genietmoment

Parel aan een Marrekrite steiger op de Zwarte Brekken

Avondstemming bij de steiger

Met een matig windje verlaten we de Witte-Zwarte Brekken, steken het PM kanaal,over en schuiven rustigjes de Langweerder Vaart in. Hier vlakbij ligt de accomodatie waar we de PKF zeilkampen deden en waar Jur als instructeur bij de zeilschool voer. Er is verbazingwekkend weinig veranderd hier de laatste 40 jaar. Kortom ook hier stilletjes genieten van het windje, ons bootje dat zachtjes door het water tussen de rietkragen door glijdt en de vele herinneringen die hier los komen. We passeren het pontje in de Langweerdervaart en komen nu op de Langweerder Wielen. Er staat inmiddels een stevige wind in de rug. We komen terecht midden in een wedstrijdveld Flitsen. Je denkt er met een grote boog omheen te varen maar dan ineens gaat het hele veld overstag en komt recht op je af. We geven ze maar zoveel mogelijk ruimte. We draaien de Noorder Oudeweg in, de brug draait vlot en daarna kunnen we door het open staande Jouster sluisje richting Joure, waar we kort voor het middaguur een box vinden op onze favoriete plek, pal tegenover de havenmeester en het sanitairgebouw. Altijd als we in Joure komen kijken we even of er gelegenheid is om een praatje bij Peet en Antje te maken en jawel, in de middag haalt Peet ons op voor een kopje koffie aan de Gaffel.

Terwijl wij aan de koffie zitten lopen Paul en Ria met hun gehuurde motorboot binnen. ‘s Avonds doen we met Paul en Ria in Joure een mosselpan, heel gezellig en heel lekker

Sam balanceert op het randje

Water in de boot

Donderdag en vrijdag 3-4 juli 2025

 

Als je dan toch achter de viskraam ligt dan……….. juist. Woensdagavond kibbeling, lekkerbek, haring, maak je leven niet zuur, maar eet uit de frituur.

 

Donderdagochtend mooi op tijd weg, achter de loods van Feadship het zeil omhoog met het plan de hele vaart naar het IJsselmeer te zeilen. Vlak voor ons hebben 2 grote charterschepen dat ook bedacht en als wij het Makkumerdiep indraaien ligt er aan de steiger een grote 2 master met alle zeilen al gehesen. En inderdaad, vlak na ons gooit die ook los en zet de achtervolging in. Vanwege de begroeiing aan de kant hebben wij meer last van luwtes dan die platbak met zijn hoge masten. Wij willen lastige inhaal manoeuvres vermijden dus met een beetje motor zorgen we mooi tussen onze voorganger en oploper in te blijven. Eenmaal buiten het Makkumerdiep gaan die grote jongens na de 2e groene ton bakboord uit terwijl ik er altijd van uitgegaan ben dat het daar veel te ondiep is. Maar het kan kennelijk, volgende keer ook maar eens proberen.

Met een sukkelgangetje maar zeer relaxed koersen we met de wind van achter naar Stavoren. Na de sluis, voor de brug van Warns gaan we even brandstof, HVO100, tanken. HVO100 is niet fossiel, zuiver plantaardig, onder andere gemaakt van afgewerkt frituurvet en een milieuvriendelijk alternatief voor fossiele diesel. En o schrik, als ik wil peilen hoeveel er bij kan blijkt de bilge vol water te staan. Dat hoort niet dus daar moet wat aan gedaan. Even later in onze thuis-box in Warns gaat de motorruimte open en ga ik zoeken naar het lek. Ik vermoed een lek in het koelwatersysteem of een druppelende as doorvoer. Het blijkt koelwater te zijn. Nieuwe pakking op het pompdeksel en het euvel is verholpen.

Sam steekt onderweg graag haar neus in de wind.

Voldoende kussentjes

Sam heeft een nieuw bakje in de boot. Langsscheeps in plaats van dwarsscheeps zoals de vorige construcie en dat bevalt zowel hond als baas veel beter. Een plankje zodat ze “ingeklemd” ligt als de boot schuin gaat en gewoon kan blijven liggen. Uiteraard ligt er in het bakje een dekentje, zodat ze komfortabel ligt. Door een misverstand blijken er meerdere kussentjes en matjes op de boot te zijn en dat ligt nu opgestapeld in haar bakje. Heerlijk zacht. Alleen als ze een specifiek botje of speeltje kwijt is graaft ze de hele boel overhoop. 

 

Vrijdag op het gemakkie opgestaan en vertrokken, de hele route wind recht van achter. Als we onze haven uitvaren komt er net een Midget zeilbootje door de brug onze kant op. We zetten tegelijkertijd zeil en ja, dan wil je wel voorop varen. Het is geen wedstrijd dus het is geen schande als die andere boot langzamer is. Een paar 100m verder zit een flauwe bocht en nu bomen we de kluiver uit. Dat heeft die Midget niet dus nu lopen we met gemak uit. In de Nije Faert kunnen we een Lemmer Aak oplopen (die alleen op de fok vaart). Leuk spelen door al oplopend hem eerst de wind uit de zeilen te nemen en er dan langs te gaan. Daarna opletten uit zijn luwte te blijven. En zo komen we bij Heeg, we willen aanleggen naast de supermarkt maar dat is vol. Een aardige mijnheer biedt aan dat we wel even naast hem mogen liggen, hij moet ook boodschappen doen. 

Na de boodschappen via Jeltesloot en Prinses Margriet kanaal naar de Witte-Zwarte Brekken waar we een mooi Marrekrite steigertje vinden. Eindelijk gelegenheid voor Jur om de SUP op te blazen en een sportief rondje te peddelen.

Op zoek naar een speeltje

Jur sportief op de SUP

Weersvoorspellingen en de werkelijkheid

Woensdag 2 juli 2025

 

Het regent zo hard dat alle andere schepen in de buurt tijdelijk aan het oog onttrokken zijn, inclusief een grote duwboot-werkponton-combinatie die ons op wil lopen. De wind is zwak zuid, recht tegen en ik probeer een vissende kotter te ontwijken wat lastig gaat met nog een restje ebstroom tegen. Deze bui en windrichting waren beslist NIET voorspeld!!?

Onze start is chaotisch verlopen. Plan was om via ZuidOostRak naar Kornwerderzand te gaan. Om 07.30 zegt de Brandaris in het Scheepvaartbericht dat de brug bij de Lorentzsluis in Kornwerderzand gestremd is om technische redenen tot nader bericht. Dan kunnen wij niet bij Kornwerderzand naar binnen. Dus we denken dan maar naar Harlingen uit te wijken. Ik maak daarvoor een nieuwe route aan. Na vertrek, in het Schuitengat blijkt de voorspelde noordelijke wind eerst oost en daarna zuidoost te zijn. Dan is de Blauwe Slenk naar Harlingen recht tegen de wind in. We kunnen ook naar Vlieland en dan morgen Kornwerderzand. Ik zet  de route naar Vlie voor en vanuit het Schuitengat gaan we richting Vlieland. Dan blijkt de voorspelling voor de komende dagen hard zuidwest te zijn. Dan toch maar Harlingen? We zetten de route naar Harlingen weer voor en verleggen de koers naar het zuiden. We overwegen ook nog Texel, dan moeten we in het Inschot bij het NAM eiland stuurboord uit. Het eerste beslispunt ligt aan het eind van de Vliestroom waar je bakboord uit de Blauwe Slenk naar Harlingen in gaat, of rechtdoor het Inschot naar Kornwerderzand. Of Texel, maar die beslissing volgt pas 5mijl verder. Om 08.15 luisteren we verkeerscentrale IJsselmeer uit of die nog iets heeft over de gestremde brug. En inderdaad, nog voor onbepaalde tijd gestremd. 

Om 09.30 zijn we vlak voor het splitspunt Blauwe Slenk - Inschot als het scheepvaartbericht van de Brandaris uit de marifoon klinkt. Hij zegt niks meer over de brug van Kornwerd. Zou die gerepareerd zijn? We roepen de Brandaris aan en vragen naar de brug. Inderdaad, hij draait weer. We wisselen snel weer naar de route Kornwerderzand. Texel valt nu ook af.

 

 

Stilte en rust de avond voor vertrek

Ochtendgloren boven het Wad. Onweer op komst?

De voorspelling was nog een klein beetje regen om 8 uur, daarna droog en matige noordenwind. Op basis van die voorspelling hebben wij om 07.45 losgegooid in Terschelling, om met het laatste uurtje ebstroom door het Schuitengat naar buiten te waaien en op de Vliestroom met het begin van de vloed naar Kornwerderzand te spoelen. Die eb en vloed kloppen aardig dat voorspellen hebben ze inmiddels aardig onder de knie maar regen en wind??

De voorspelde Noordenwind zat om 08.00 in het oosten, draaide vervolgens via zuidoost naar zuiden en door naar het zuidwesten. Terwijl de Brandaris net voorgelezen had dat de voorspelling matige noord noordwesten wind was maar dat het op dat moment even windstil was, hadden wij zuidwest 24 kn (6Bf) op de kop. Met een rif in het grootzeil en de motor bij, recht tegen de wind in, door de Viestroom. Bij goed zicht hadden we de Brandaris nog kunnen zien.

Pas ruim na 10 uur kwam er een eind aan de regen en kwam er een zonnetje bij. Als ik dit schrijf, om 16.00 in Makkum, waait de wind uiteindelijk uit het beloofde noorden. Met de voorspellingen leek de eerder beschreven “koninklijke” planning met ebstroom weg en met vloedstroom mee naar binnen, alles zeilend, goed mogelijk. Met de werkelijke weersomstandigheden, totaal anders dan voorspeld hadden we toch weer af en toe wat hulp van de motor nodig. 

En dat is tevens het mooie van het zeilend onderweg zijn, het is altijd anders dan voorspeld en verwacht en met die onvoorziene omstandigheden moet je je zien te redden. Never a dull moment.

Het Inschot is daarna deels net bezeild, sommige stukken liggen recht in de wind, dan helpt de stroom mee bij de voortgang en soms moet er een puntje motor bij. We zijn een half uurtje na het begin van het passeervenster bij het wantij van het ZuidOostRak en kunnen met 5-10cm water onder de kiel er over. Een grote Lemsteraak die ons op de motor achterop komt houdt plotseling pas op de plaats en blijft even wachten voor het wantij. Ik vermoed dat het geen vrije keuze is, dat zijn de kleine genietmomenten van het ondiepwater zeilen. Hij komt uiteindelijk vlak na ons bij de sluis van Kornwerderzand aan. (Met een ruime bocht om de ondiepte recht tegenover de sluis)

We kunnen vrijwel meteen invaren en door de sluis. 14.30 vastgemaakt in een box in Makkum achter de viskraam.

Stroom mee in het Inschot

De stroom tegen…

Zondag 29 juni 2025

 

De motor staat vol bij, door het water maken we een snelheid van 5,5kn, daar blijven er over de grond nog maar net 2 van over we hebben ook nog eens 12 kn wind pal tegen. Een slordigheidje in de planning? Feit is dat als je met hoog water op het Oosterom wantij wilt zijn en je rekent terug dan kom je uit op een vertrektijd die in het Borndiep al stroom tegen oplevert. Maar dat het zo sterk is realiseer ik me pas als we er al varen, ons vertrek was net na kentering met het idee dat de tegenstroom nog wel mee zou vallen, niet dus. Ik overweeg dat de “koninklijke”planning zou zijn: vertrek 3 uur voor LW zodat je tot de Blauwe Balg de laatste ebstroom mee hebt en met stroom mee tegen de wind op kunt kruisen. Dan heb je in het Oosterom de beginnende vloedstroom mee en ben je 4 uur voor HW bij het wantij. Dan moet je vermoedelijk even voor anker om te wachten tot je het wantij over kunt maar kun je wel alles zonder motor zeilen. Voor vandaag had dat betekend vertrek om 03.30. Wij zijn vertrokken om 07.45. Wellicht een volgende keer toch wat “koninklijker” proberen te plannen, voor een keer.

 

Onze tocht naar Terschelling, het gele lijntje is hoe we gevaren hebben: onder Ameland door het Molengat, tussen de eilanden door het Borndiep richting zee, dan linksaf door de Blauwe Balg en dan onder Terschelling door het Oosterom naar West. De groene stukken vallen met eb droog.

Ochtendgloren boven Ameland

Concentratie van de stuurman

Na het vertrek vanmorgen is het eerste stukje door het Molengat niet bezeild en met een beetje stroom tegen, met grootzeil en fok en de motor een klein puntje bij kruisen we tot de bocht bij de oude reddingboothaven en dan is het Molengat bezeild. De kluiver gaat bij en met 6 knopen door het water gaan we met goed humeur richting Borndiep. Dat ligt recht in de wind en de tegenstroom is meer dan we op gerekend hadden. Uiteindelijk draaien we om 10.20 de Blauwe Balg in. Direct kan de motor uit, alle zeilen weer bij en in die rust kunnen we volop genieten van de tientallen zeehonden die op de plaat liggen en waar we op een 20meter langs varen. Zijn ze helemaal aan gewend. 

In het verdere traject vandaag over het Oosterom naar Terschelling West zijn een aantal stukken bezeild en sommige stukjes net niet. Dan mag de motor even een beetje helpen. Onder de Boschplaat zien we in de verte een tjalkje met bruin zeil. Zou dat de Vriendschap zijn? We varen ongeveer dezelfde kant op en ze komen langzaam dichterbij. Bij de kruising van het Oosterom met de Noorder Balgen kruisen ook onze vaarwegen. We zwaaien nog even uitgebreid naar elkaar ten afscheid, leuk die onverwachte toevallige ontmoetingen op het water.

Zo rond 14.30 maken we vast aan de kopsteiger van het kleine bootjes vak, onze favoriete plek in deze haven. Een prachtige zeildag met kleine en iets minder kleine uitdagingen en volop geniet momenten.

Zeehonden in de Blauwe Balg

De Vriendschap kruist ons vaarwater

Sam spot de Brandaris in de verte en verheugt zich op het weerzien van Terschelling

Aan de grond…..

Zaterdag 28-6-2025

 

Gisteravond hebben we tijdens ons wandelingetje in de Noorderhaven “de Vriendschap” zien liggen. Een kleine tjalk waar een vriendin van ons op vaart. Helaas was er niemand aan boord. Later op de avond krijgt Margaretha bericht dat de bemanning van de Vriendschap aan boord is gekomen en morgen ook het Wad op gaat. 

Soms zit het mee en soms zit het tegen. Voor afvaart uit de haven van de Watersport Vereniging Harlingen en het passeren van de naastgelegen Tjerk Hiddessluis hadden we 5 kwartier gerekend maar na een kwartier waren we de sluis al weer uit. Meteen al een uur voor op schema dus we varen uit op alleen de fok om vooral geen vaart te maken. Maar de wind is niet de voorspelde 15 knoopjes maar een dikke 20+ knopen zodat we toch nog af en toe 5,8kn bootsnelheid op de teller zetten. Dan maar de fok een eind indraaien, hebben we eigenlijk nog nooit mee gevaren. Het werkt, als er nog maar een puntje fok staat gaat de snelheid er wel wat uit, maar met stroom mee toch nog 5 kn. We zijn eigenlijk een half uurtje te vroeg bij het Kimstergat. Voor ons zitten ook nog 4 scheepjes die we op enig moment alle vier stil zien liggen. Even later begint ons scheepje ook te stoten en te bonken en zitten ook wij muurvast aan de grond. Vaste grond onder de voeten wil je eigenlijk niet met een boot. We brengen het anker uit en zodoende blijven we op de plek in de geul waar over een half uurtje wel genoeg water moet staan om door te kunnen.

Stuurvrouw op ruig water

Een klein puntje fok en toch nog 5,1kn over de grond

Aan de grond en daarom maar voor anker

Intussen zien we nog meer schepen aankomen en ineens zien we,…..  dat blijkt “de Vriendschap” te zijn. Uitbundig zwaaien. Als er zo een stuk of 4 (ondiepe) schepen gepasseerd zijn en het eerste plukje ook in beweging komt, hiewen wij het anker aan boord en nu met de fok helemaal uit gaan we het Kimstergat over. Daarna volgt het even ondiepe “Vingegat” en daarna gaat ook het (gereefd) grootzeil bij. Nog steeds zit de wind geregeld boven de 20kn en ook de Brandaris meldt dat de voorspelling 5Bf is maar dat de wind in werkelijkheid 6Bf waait. In het vaarwater zitten een paar bochten en met de wind plat van achter betekent dat een paar keer gijpen. Dat is met 20+ knopen nog wel een dingetje maar we proberen het zo te timen dat we steeds bij een dipje in de wind het zeil omzetten en dat lukt. Het is droog, zonnig, onstuimig water flinke wind maar het zeilen en verblijven in dit prachtige “zeeschap” is puur genieten. Sam ligt ontspannen in haar dit jaar nieuw getimmerde bakje en alleen bij heel heftig rollen van de boot komt ze even overeind. Fantastische scheepshond. Vlak voor de aanloop Ameland halen we het zeil naar beneden en in de haven blijkt nog plek genoeg. Ik zie de havenmeester net even te laat gebaren naar een plek aan de steiger. Ik ben er eigenlijk al voorbij. Omkeren in een krappe ruimte met veel wind is lastig en ik kom net wat ruimte tekort. Ik schamp langs een trap die naast de steiger in het water hangt. Helaas blijken daar achteraf 2 schroeven uit te steken en dat is pijnlijk duidelijk aan ons mooie scheepje te zien. Dat doet wel even pijn. Desalniettemin een prachtige zeildag.

De Vriendschap passeert ons

We varen weer, zeilschepen in het Kimstergat

De boei Vingegat 21

Genieten van de Boontjes

Tot laat in de nacht giert de wind door het want, ‘s nachts ook nog een dikke regenbui. Tegen het ochtendgloren luwt de wind en wordt alles weer rustig. Desondanks hebben we uitstekend geslapen en hebben we zin in deze nieuwe dag op het water. Om 09.30 liggen er een paar zeilboten voor de sluis te wachten en komt een binnenvaarder naar buiten. De lichten gaan op groen dus wij gooien ook los en varen de sluis in. Het leek niet druk maar er willen ook nog 2 charterschepen mee dus alles inschikken en nog even wachten. Daarna vlot door sluis en bruggen, zeil omhoog en ruim bezeild met stroom mee over de Boontjes

De Lorentzsluis is aardig vol met 2 grote charterschepen er bij.

Als ondiep-water-vaarders zijn we gewend aan buiten de boeien varen dus als een 37ft zeilschip ons op wil lopen stuur ik een ietsje hoger, buiten de rode boeien en ja, dat soort dieper stekende boten is gewend altijd netjes tussen de tonnen te blijven dus hij moet onderlangs. Met een rustig windje, grootzeil fok en kluiver bij, varen we relaxed genietend de 8nM naar Harlingen. Tegen 12 uur naderen we Harlingen, we plegen een telefoontje met de WaterSportVereniging en ja ze hebben een plekje voor ons. Met een gijpje (zonder schade bij 12 kn wind) draaien we de haven van Harlingen in, de De Tjerk Hiddes sluis opent direct en om 13.00 liggen we in de laatste box voor de Franekerpoortbrug. Alle tijd voor wandelingetje door sfeervol Harlingen (karakteristieke huizen, heel veel bloemen , vooral bloeiende stokrozen) en boodschapjes bij biowinkel en Albert Heijn. Mooi leven, zo zwervend op een zeilboot.

Weer en weder dienende, DV, morgen via Kimstergat naar Ameland. 

Genieten op de Boontjes

Zuiderhaven in Harlingen

Een “bumpy ride” naar Kornwerd.

Donderdag 26 juni 2025

Om 17.00 gooien we los in Warns en varen richting sluis Stavoren. Jur is dan al met OV naar Naarden gereisd en met onze auto weer naar Warns. Er zit meer wind in de lucht dan we op grond van de weersvoorspellingen hadden verwacht. Ons plan is om vrijdag naar Harlingen en zaterdag naar Ameland te gaan. Dan is het fijn om vandaag nog een stuk richting sluis Kornwerderzand te komen. We zien geregeld 20kn wind op de teller dus we beginnen maar met fok en gereefd grootzeil. Daarmee varen we dansend op de ZW 5-6 tussen de havenhoofden door het IJsselmeer op. Dit is lagerwal en het gaat flink tekeer, dat rif is zeker op zijn plaats. Voorbij de oude haven kunnen we ruimer gaan varen en worden de golven minder. 

Visnetten bij de afsluitdijk

Vissers actief bij de afsluitdijk

Er waait gemiddeld 20kn en in vlagen zien we 28kn op de teller., dan zit je in de 7 Bf. Bij vlagen loeft de boot sterk op, daarna moet je oppassen niet te veel af te vallen voor de klapgijp. We zien wel tot 7kn bootsnelheid op de teller en dat is dan wel weer heel mooi voor zo een North Beach. Onderweg denken we vast na hoe je met deze omstandigheden Makkum aanloopt. Als je vanaf deze koers de aanloopgeul Makkum indraait zit er een gijp in. Stormrondje? Eerst grootzeil strijken? Of even de kom van de sluis Kornwerd in draaien en daar grootzeil strijken….. en dan, ja dan kan je net zo goed voor de nacht aan de steiger voor de sluis gaan liggen. Dus zo bedacht zo gedaan. Volgens de voorspellingen zal de wind in de loop van de avond en nacht afnemen, dat hopen we dan maar want we hebben weliswaar wat luwte van de dijk maar we kunnen nog goed horen dat het 20+ knopen waait.

Bij Kornwerderzand wordt hard gewerkt aan de afsluitdijk, het sluizencomplex, de bruggen en ook aan een vismigratierivier van 4km zodat de trekvissen en vooral ook de glasaaltjes, weer van zee het IJsselmeer op kunnen. Tijdens Eb stroomt er zoet water door de migratierivier naar buiten. Grote trekvissen zoals elft, zeeprik, zeeforel en zalm tegen deze “lokstroom” in naar het IJsselmeer. Kleinere vissen zoals glasaal, spiering en driedoornige stekelbaars laten zich met opkomend tij mee naar binnen voeren. Als het goed is hebben we straks weer voldoende paling in het IJsselmeer om zonder gewetensbezwaren een palinkje aan de kar te kopen. 

Vismigratierivier bij de afsluitdijk

Een kadootje

Woensdag 25 juni 2025

 

Om 06.15 gooien we los in de haven van Vlieland. Bestemming is de Lorentzsluis bij Kornwerderzand en dan door naar Stavoren en Warns, de thuishaven. Vanuit de haven van Vlieland gaan we niet linksaf naar de Stortemelk maar rechtdoor de Vlielanderbalg in. En dan daarna niet via de omweg van het Franse gaatje maar rechtstreeks vanaf de VB10, over de onbetonde plaat, naar de BS1 in het Inschot. Er vertrekken veel meer schepen van Vlieland deze ochtend maar wij zijn de enige die rechtdoor over de Vlielanderbalg gaan. Wat een rust en ruimte om ons heen !  

 

De tocht is eigenlijk geheel bezeild, over de plaat bij de Vlielanderbalg hebben we alleen fok en kluiver bij met een krappe 8kn wind en 3,5kn over de grond. Voorzichtig want we weten nog niet zeker of er voldoende diepte is. Éénmaal bij de BS1 zijn we in dieper water, gaan alle zeilen omhoog en de motor uit. Inmiddels een 12kn wind en we lopen met halve wind 4,5-5kn door het water en 7kn over de grond met de vloedstroom mee, dat schiet lekker op. Zonnetje er bij, kopje koffie en relaxed van boei naar boei sturen. Zorgeloos zeilen en genieten. Op de North Beach Onderweg app hebben we gezien dat een andere North Beach, de Second Wind met Auke en Janny, vanmorgen van Terschelling ook naar Kornwerderzand vaart. Op hetzelfde tij. In het Inschot kijken we eens goed achterom en jawel, we denken dat ze een paar 100m achter ons zitten. We roepen ze aan op de marifoon en jawel, ze zijn het. We spreken af na de sluis een kopje koffie te doen en even bij te praten.

We verlaten Vlieland om 06.15

Ochtendgloren in de Vlielanderbalg

Bij de mosselstaken is het ondiepste stukje NAP-40cm. 90 cm diepte  als wij passeren.

Precies met hoog water komen we bij het wantij van het ZuidOostRak. We hebben geen stroom meer mee maar met een stevige halve wind gaan we er toch met 5 knopen overheen. De bochten van het geultje volgen we ook niet precies, gewoon rechtdoor, water genoeg.

Het mooie van deze route, van Vlieland naar Kornwerderzand sluis, is dat je nu ca 2,5 uur voor HW uit Vlieland vertrekt, dan in het Inschot en ZuidOost Rak de stroom nog bijna 2,5 uur mee hebt, moeiteloos daar het wantij passeert en een half uurtje later bij de sluis van Kornwerderzand bent. Om 10 uur kwamen we daar aan, 3 uur en 45 minuten over gedaan.

De sluis gaat vrijwel meteen open en hoewel er behoorlijk wat schepen liggen te wachten kunnen we in één keer mee. Na de sluis leggen we aan, Auke en Janny komen er bij liggen. We wandelen een stukje met Sam op de wal, drinken samen een kopje koffie en dan vervolgt de Second Wind haar reis naar Makkum en wij gaan verder naar Stavoren. Ook weer geheel bezeild en een mooie vaart er in. Om 15.00 maken we vast in onze box in Warns, een prachtige zeildag, een kadootje

Achter ons, in het Inschot vaart de “Second Wind”

Parel in het Inschot, gezien vanaf de Second Wind

Verlengde Vlielander Balg

Voor Wadzeilers

Één van de leukste dingen van het Wadvaren is uitvinden waar je buiten de betonde geulen stukjes af kunt snijden. De Vlielanderbalg biedt zo een mogelijkheid. Het betonde vaarwater gaat vanuit Vlieland haven noordelijk boven de zandplaat “de Richel” langs en komt dan via de Vliestroom uit in het Inschot bij bv de Boei BS1, 6,4nM. Je kan vanuit de haven van Vlieland ook zuid langs de Richel, via de Vlielanderbalg en het Franse Gaatje en dan naar de BS1, 6,5nM. Maar je kunt ook via de Vlielanderbalg en dan vanaf boei VB10 rechtstreeks over de plaat naar de BS1, 3,8nM. Scheelt toch 2,4nM oftewel zomaar een half uur. Probleem is dat je, omdat je buiten de betonning vaart, geen zekerheid hebt of het allemaal wel diep genoeg is. Dus maken we ieder voorjaar een “testvaart” om te meten hoe diep het is. Vandaag dus. 

De dieptestaat voor Vlieland haven van Quicktide

We vertrekken op een moment dat we op basis van de gegevens van vorig jaar denken dat we er over kunnen, met wat speling. Vanaf de VB10 noteren we steeds diepte en afstand vanaf de VB10. En de tijd van passeren VB10 en bereiken BS1. We hebben mazzel, lopen niet vast (dat was vorig jaar anders) en komen met een mooie meetstaat aan bij de BS1. Met de getijde gegevens van Quicktide voor de haven van Vlieland kunnen we nu voor iedere gemeten diepte herleiden welk tijdstip en welke diepte dat is ten opzicht van NAP. Resultaat, 0,7nM voorbij de VB10 is het ondiepste punt op de route -40cm tov NAP. Voor de rest van het jaar kunnen we nu voor ieder tij precies uitrekenen van hoe laat tot hoe laat we er overheen kunnen. Bij nap+50 voor Oost Vlieland (Quicktide)

de plaat tussen VB10 en BS1, “Verlengde Vlielander Balg”, met de ondiepste plek NAP-40cm bij het begin van het mosselperceel.

 

 

Overigens is de plaat vrij vlak en kun je vanaf de VB10 ook veel zuidelijker sturen naar het Inschot. Een voor platbodems gebruikelijke route.

Flessenpost uit 1883

Dinsdag 24 juni 2025

Op 23  december 1883 komt de Vlielander kapitein Jacob Bruijn tijdens een hevige noordwester storm met het schip Louise in grote problemen in de Golf van Dantzig. Het driemast schoenerschip maakt water, veel water en de zeelieden pompen voor hun leven. Als de zeilen uit de lijken waaien, weet kapitein Jacob Cornelisz. Bruijn dat zijn schip reddeloos verloren is en dat daarmee ook hij niet lang meer te leven heeft. Hij pakt een stukje papier, en beschrijft de hopeloze situatie en krabbelt een afscheidsgroet voor zijn gezin op Vlieland. Het briefje stopt hij in een lege fles, maakt die dicht en gooit hem overboord. Het schip vergaat met man en muis.

 

De fles met post gaat tijdens de storm niet verloren en spoelt enige tijd later aan op het strand nabij Pillau, de huidige havenstad Baltiesjk in de Russische enclave Kaliningrad. Diezelfde dag melden enkele binnenkomende schippers dat ze een gekenterd wrak hebben zien drijven. De fles wordt afgeleverd bij de Nederlandse consul in Koningsbergen ( Kaliningrad) via de reder van de Louise krijgt het gezin van kapitein Jacob Bruijn het droeve nieuws te horen. De broer van Jacob Bruijn, Gerrit Bruijn, krijgt van de reder opdracht het schip en lading te bergen. Hij neemt ook de fles met afscheidsbrief mee terug naar Vlieland en bezorgt die bij de weduwe. Via de kinderen en kleinkinderen komt de fles met de afscheidsbrief uiteindelijk terecht in het Tromp’s Huys museum op Vlieland.

 

Tekst op de brief (gedeeltelijk):

In de Nagt van 23 december 1883

Zijn wij in Nood in de bogt van Dantzig heden 10 uur ‘s avonds.

Ons Schip staat 4 voet water in en alle zeilen zijn weg

Zoo wij moeten stranden

 

Groet mijn lieve Vrouw en Kinderen tot in Ewigheid

J. C. Bruijn

Locatie waar de driemast schoener Louise is vergaan

De fles die 10 december 1883 in de golf van Dantzig overboord ging

De fles van Jacob Bruijn in het Tromp’s Huys museum op Vlieland

De afscheidsbrief van Jacob Bruijn aan zijn vrouw en kinderen op Vlieland, die per flessenpost uiteindelijk bezorgd werd

Genieten op Vlie

Zaterdag 21 juni 2025

De langste dag van het jaar en die mogen we op Vlieland doorbrengen, wat een bofkonten zijn wij. De weerberichten voorspellen voor de komende dagen wind uit de verkeerde richting of veel te harde wind, dus we liggen hier nog wel even. Geen probleem.

Gister zijn we met Sam voorop de vouwfiets helemaal naar de andere kant van het eiland gefietst, althans zo ver als je fietsen kan, tot aan het Posthuis. Daarna kun je over de Vliehors nog wel een eind door het mulle zand doorlopen tot aan het Eierlandse gat, maar dat stond nu niet op het programma. 

Op het Posthuis-Wad zien we 4 Drascombes liggen. Het type zeilboot dat wijlen Hans vander Smissen mateloos populair geschreven heeft in zijn boekjes “Wadverhalen”. De Drascombes liggen precies op de favoriete droogvalplek van “Drascombe Guru” Hans. Het is een soort bedevaartsplek waar wij ook nog een keer met de North Beach willen proberen droog te vallen maar wanneer dat dan zou moeten is nog niet helemaal ingepland.

Een bezoek aan het Posthuis is altijd een hoogtepunt en een “must” tijdens een verblijf op Vlieland. Maar hoewel het appelgebak met cranberrysaus nog steeds voortreffelijk smaakt doet het feit dat je het via de QR code op het tafeltje moet bestellen en het engelssprekende personeel zelf ook niet precies weet hoe dat werkt, enige afbreuk aan de beleving. Tijden veranderen en vroeger was alles beter sprak de oude man.

Sam voorop het fietsje, genietend van Vlieland

Drascombe droogval bedevaartsoord “Posthuiswad”

Appeltaart met Cranberrysaus van het Posthuis geniet wereldfaam

Vandaag weer andere hoogtepunten die een bezoek aan Vlieland tot een belevenis maken. Voor een boot met hond is Vlieland toch wel de allermooiste haven. Aan de ene kant van de haven loop je zo het strand op, aan de andere kant loop je zo de duinen en het bos in waar de hond allemaal los mag lopen (ik heb tenminste nergens uit begrepen dat het niet mag). Bij de beroemde IJscowinkel “min12” een ijsje “Drijfhout” geproefd, heerlijk. Drijfhout is een muziekgezelschapje dat vroeger bestond uit de al gememoreerde Nils Koster en zijn muziekvriend Ger Lamerus. Ger is inmiddels naar elders vertrokken en het duo is aangevuld met een andere Vlielander. Komende dinsdag treden ze op en als we er dan nog zijn gaan we er zeker heen.

Vanmiddag een bezoek gebracht aan het Tromp’shuys museum en genoten van diverse tentoonstellingen die er waren. Van de Noorse schilderes Betzy Akersloot-Berg, die op Vlieland gewoond heeft. Ook een serie zeekaarten, vanaf 1583 tot nu van de Waddeneilanden. Fascinerend om te zien hoe alle zeearmen en eilanden en zandbanken steeds van plaats en bruikbaarheid veranderen. Af en toe een nieuwe kaart kopen kan geen kwaad. Vroeger was Eierland een deel,van Vlieland, na een paar stormen kwam het los van Vlieland en nu maakt het deel uit van Texel. Op West Vlieland was ooit een dorpskern, daar is helemaal niets meer van terug te vinden. Boeiend.

Zonsondergang in het Vlielander duin

Sam geniet van souvenir van Vlieland

Golven van Betzy Akersloot-Berg

De drie gepasseerd

Donderdag 19 juni 2025

Om 06.30 gaat de wekker, mijn iphone, met een mooi liedje van een Vlielands Zeevrouwen Koor, “De 3 gepasseerd”. (Over het waarom van die naam later meer). Normaal ben ik niet zo blij met een wekker op half zeven maar vandaag wel, ‘we gaan weer varen’. Het allermooiste van zeilen is om van een plek te vertrekken, zeil te zetten en onderweg te zijn. En later kom je dan weer ergens aan, dat is ook wel mooi. Vandaag verlaten we Terschelling, om 08.30 gooien we los, het is mooi geweest, en koersen we richting Vlieland. Nog in de haven hijsen we het grootzeil en zodra we buiten de havenpieren zijn staan ook fok en kluiver bij en gaat de motor uit. Met het laatste  beetje

ebstroom mee en een zwak bakstagwindje van 7-10kn varen we met een gemoedelijke 3,5kn door het wateren 4,5kn over de grond (stroom mee) door het Schuitengat. Alleen nog het geluid van wind, het water dat langs het schip bruist en af en toe een meeuw. Een beetje opletten voor tegemoetkomende snelle watertaxi’s en oplopende veerboten, verder heel relaxed genietend van zon, wind, bollende zeilen, hellende boot en, niet in het minst, van een bakje koffie. We varen vrij dicht langs een “strandje” van een zandbank, op 10-15m afstand en tot mijn verbazing zie ik op de dieptemeter dat het toch al 7,5m diep is. Dat loopt steil op! 

15m van het strand al 7,5m diep, het lijkt wel een kanaal.

Onder vol tuig en Vlieland in zicht.

Eenmaal uit het Schuitengat, in de Vliestroom, wordt de stroom steeds minder en gaat zelfs tegenlopen. De snelheid door het water is 3,5kn, over de grond hooguit 3kn. Dat schiet niet erg op maar we zijn op het punt van kentering en dan gaat de stroom vanzelf meelopen. We hebben geen haast, het is nog vroeg in de ochtend, vooralsnog vertrekken er meer boten van Vlieland dan dat er binnenlopen dus onze kans op een box is niet in het geding. Zeilen, ook al gaat het langzaam is veel leuker dan de motor aan. De boei VS3 komt dichterbij. 

 

Vanaf deze boei loop je echt de Vliesloot in, de aanloop naar Vlieland. In vroeger tijden meldde de veerboot over de marifoon aan de haven dat hij “de 3 gepasseerd” was. Dan konden ze alles in orde maken voor het aanleggen van de veerboot. De lokale bevolking, die meeluisterde via scanners, wist dan ook dat de veerboot er aan kwam. Dus iedereen die een beetje nieuwsgierig was ging dan naar de veersteiger om te zien wie er allemaal van de veerboot kwam, wiens familie er van de veerboot kwam, welke vracht er van de veerboot kwam, voor wie, waarom. Kortom, “de 3 gepasseerd” staat voor de nieuwsgierigheid en bijbehorende roddelcultuur van het echte eilanderleven. Vandaar dat dit voortreffelijke Vlielander Zeevrouwen Koor, onder de bezielende leiding van Nils Koster, daar naar vernoemd is. Helaas bestaat het koor al een paar jaar niet meer en is Nils een kaasbunker begonnen.

Nadat wij de 3 gepasseerd zijn gaat de vloedstroom meelopen en varen we lui en comfortabel door de Vliesloot naar de haveningang. Pas bij de VS7, de laatste boei voor de haveningang, gaat het zeil naar beneden en mag de motor weer een bijdrage aan de voortgang leveren. 

Eenmaal in de haven komt de havenmeester ons tegemoet en meldt dat er voor ons tussen de F en de G steiger een plekje vrij is. Geheel tevreden na deze prachtige tocht maken we om 10.15 vast in een ruime box aan de F steiger. Aanleggen in Vlieland voelt als thuiskomen. We vieren deze thuiskomst met een cappuccino appelgebak bij de Dining, het haven restaurant. Zonder slagroom want daar zitten allemaal calorieën in. De vouwfietsjes gaan van boord, we doen wat boodschapjes in het dorp, maken een strandwandeling, we houden het hier nog wel een weekje vol. 

Vlielands welvaren

Therapeutisch Terschelling

Maandag 16 juni 2025/ woensdag18 juni 2025

 

De haven van Terschelling is tijdens Oerol net een te volle parkeerplaats. Wij liggen in het “Kleine bootjes vak” als 3e in een rijtje van 4. Dus met Sam, boodschappen, en vuilniszakjes steeds over 2 boten heen klauteren om aan op de steiger te komen. En vooral de boot langs de steiger is vanwege de hoge railing een lastige. De fietsjes blijven daarom aan boord. Op het eiland komen we ook bekenden tegen, de eerste middag lopen we in West Arie tegen het lijf, die hier ook net als ieder jaar, met de zeilboot is. Dinsdagochtend bij een bakkie even bijgepraat bij ons aan boord. Maandag een bakje koffie gedaan met Geert en Margreet die tijdens Oerol hier in een huisje zitten.

Spelenderwijs de betekenis van de boeien leren.

Sam geniet van de wandelingen op Terschelling

Natte pootjes op het Groene Strand

Oerol zelf is verfrissend en heilzaam. Het straattheater met acrobatische acts en komische optredens, waar het publiek volop bij betrokken wordt. Een theateroptreden van een cabaretière die met haar voorstelling helemaal invoelbaar maakt hoe ADHD is, met veel herkenning en bevestiging vanuit de zaal. 

En, in schril contrast met vorig jaar, vriendelijk weer, zon een matig windje en een mooi lunchplekje bij ”de Walvis”. Het leven lacht je toe en is goed voor je, dat gevoel. Dat gevoel wordt helemaal bevestigd door een bezoekje aan “de IJszee”. We laten ons de therapie van de “IJszee” genietend welgevallen. Woensdag is onze laatste dag op Terschelling, donderdag willen we naar Vlieland.

Therapeutisch advies van “de IJszee”

Advies opgevolgd met een “Coup Terschelling”

Knijen is knoeien

Zondag 15 juni 2025

Om 06.00 de wekker en om 07.00 voor en achter. 34nM te gaan en het tij wacht niet. We willen naar Terschelling, de wind lijkt gunstig. Vanuit Stavoren draaien we na de havenuitgang stuurboord uit en Noordwaarts naar de Lorentzsluizen bij Kornwerderzand. De wind is ZW 15kn, iets meer dan voorspeld en we lopen 5-6kn, ook iets meer dan ingepland. Het bootje loopt heerlijk, mooi zeilen. We genieten van een prachtig zicht op Hindelopen in het ochtendgloren. 

Hindeloopen in het ochtendgloren

 

Eerder dan gepland, al om 09.15,  zijn we bij de sluis en we kunnen direct invaren wat ook niet gepland was. In de sluis wordt “ vader” voor zijn “dag” gebeld door zijn lieve dochter en kleindochter, voelt feestelijk. Na de sluis liggen we al een uur voor op schema. Tijd om even met Sam de kant op te gaan. Intussen is de wind geruimd naar W-NW ipv de voorspelde (althans door ons verwachtte) ZW-W,  waardoor de geul over het ZuidOostRak pal in de wind ligt. Weinig andere keus dan zeil weg en motor bij. Om 11.00 passeren we het wantij, een half uurtje later gaat het zeil weer omhoog. Het ZuidOostRak blijkt erg krap bezeild en “knijpen is knoeien” hebben we op de PKFzeilkampen geleerd, dus het wordt hoog aan de wind met een puntje motor bij. Ook een vorm van knoeien maar het schiet wel beter op. 

Schipper Jur volop genietend

 

Eenmaal in het Inschot wordt de koers ruimer bezeild en krijgt de motor vrijaf. Het Inschot is een prachtig ruim vaarwater met aan de horizon de staken van de mosselpercelen en verderop worden de contouren van Vlieland en Terschelling zichtbaar. Het ziet er allemaal heel “Wads” uit. Prachtig. Rond 15.00 draaien we het Schuitengat in en dan kunnen we met een heel ruim bakstag windje tegen de 2kn stroom in naar Terschelling met toch nog 3kn over de grond (zonder motor). Om 15.15 maken we als derde in een rijtje in het kleine bootjesvak vast naast een vriendelijke Toerzeiler. (Die als ik even later dit blog zit te typen vriendelijk vraagt of ik voor het Toerzeilkrantje zit te schrijven. Parel al weer herkend)

Een paar dagen Oerol op Terschelling is het plan.

Margaretha en Sam met onmiskenbaar de Brandaris op de achtergrond.

 

De Brandaris feestelijk gepavoiseerd

Het Groene Gevaar

Zaterdag 14 juni 2025

Na een voortreffelijke nachtrust in de jachthaven van het rustige Edam genieten we een ontbijtje, mag Sam nog even de wal op en ca. 09.30 gooien we los. In de uitvaart van het Oorgat hijsen we het grootzeil en off we go. De wind is ZW en varieert van 10 knopen tot soms 5 knopen en minder. De zon voelt Caraïbisch aan. Het uitzicht is weids, ruim, beetje nevelig, mooie schittering op het water. Zoals Hans vander Smissen dat placht te noemen, een prachtig zeeschap. Margaretha geniet met een kopje thee van een mooi boek. Dit is toch ook wel erg mooi varen. Dan ineens, in mijn ooghoek zie ik iets groens langskomen. Fonteinkruid. Het is hier meer dan 3,5m diep maar het groene gevaar bereikt moeiteloos de oppervlak. Als ik om heen kijk zie ik op meerdere plaatsen om ons heen de planten aan het wateroppervlak. Dit is waarom we van het Markermeer weg wilden. Zoals we nu varen, met het midzwaard omhoog en de motor uit, is de kans dat we er echt last van hebben klein. Maar we hebben het ook wel eens in de schroef gehad en dan slaat de motor af en moet je overboord om de boel los te snijden. Niet ieders hobby. 

Een prachtig “Zeeschap”

Genieten van een kop thee en een goed boek

Fonteinkruid, het Groene Gevaar

We passeren de groene velden zonder problemen, de zon wordt heter en de wind minder. Plan is om vandaag Makkum te halen en dan zondag naar Terschelling. Na zondag draait de wind naar het Noorden en zijn de eilanden geen logische bestemming meer. 

Om nog een beetje voortgang te houden doen we het laatste stukje naar Enkhuizen op de motor. Om 13.30 draaien we na het Naviduct bij Enkhuizen het IJsselmeer op en kan het zeil weer bij en de motor uit. Met een mooie 4,5kn, soms iets minder, gaan we richting Makkum. Al snel wordt duidelijk dat de verwachtte aankomsttijd een uur of 20.00 wordt, net buiten de sanitaire comfortzone van ons hondje Sam. We besluiten Stavoren aan te lopen en dan morgen maar wat vroeger vertrekken. Want op het Wantij van het ZuidOostRak is het om 12.20 hoog water en dan moeten we daar zijn. Vanuit Stavoren een dikke 2 uur vroeger opstaan en vertrekken, dan vanuit Makkum. Maar wat moet dat moet.

Om 16.00 lopen we Stavoren binnen, de oude vissershaven. Bij de visafslag liggen allemaal Staverse Bolletjes, de havenmeester wijst een box aan naast de steiger maar die is erg lang en we komen dan klem te liggen tussen 2 grotere schepen. O dan wacht maar even zegt de havenmeester, die Bolletjes gaan zo weg, dan kan je daar liggen. En zo geschiedde.

Vol tuig, kluiver uitgeboomd

Stuurvrouw aan het werk

Parel tussen de “Bolletjes” in Stavoren.

Een BN-er. (Bekende Northbeacher)

Vrijdag 13 juni 2025. Een BN-er 

Een paar dagen thuis geweest en nu weer tijd om te varen. Vanochtend heeft Margaretha haar gerepareerde trekzak opgehaald in Utrecht en Jur is met Remco op ziekenbezoek geweest bij (ik ben niet ziek) Kor die tijdens de Elfstedentocht op de fiets na 210 KM van het padje raakte en met zijn gezicht op het asfalt terecht kwam. Na ziekenhuis bezoek en een aantal hechtingen is hij weer thuis. Om 12 uur een visje bij de kar gehaald en om 13.30 handrem los en gaan naar Naarden waar de boot ligt. Alle barang aan boord en trossen los. Er is weinig wind, N-NO, dus recht tegen. We blijven maar even op de motor varen. Na het Paard van Marken buigen we af richting Volendam en kan het zeil omhoog. Zo zeilen we toch nog een paar uurtjes. Nog ruim voor Volendam besluiten we om door te gaan naar Edam, daar zijn we heel lang niet geweest, een rustige verenigingshaven met vrijwillige leden als havenmeester. We zoeken een lege box met groen schildje (vrij voor passanten) en melden ons bij de havenmeester van dienst.

.

Sam houdt de koers in de gaten

Dat is Wolter. 

‘Wat is de bootnaam meneer?’, ‘Parel’. Hij kijkt me strak aan, ‘is dat die North Beach?’, ‘ja’. ‘Die ken ik’ zegt ie, ‘ Daar heb ik verhalen over gelezen’. ‘ In het Toerzeilers krantje’ vul ik aan. ‘Inderdaad, leuke verhalen, die lees ik graag’. En hoe is uw naam?, ‘Pels’ . ‘Jur’ vult hij nu aan. 

Ik blijk een (althans bij deze havenmeester) Bekende Northbeacher te zijn. Maar wel erg leuk om op deze manier feedback en een complimentje te krijgen.

Het is tropisch warm dus de zonne/regentent gaat over de kuip en na het eten gaan we even zwemmen in het buitenwater.

“De Zeevang” is een verenigingshaven op een kwartiertje lopen van het dorp. Keurig sanitair en prima gelegenheid om met het hondje te wandelen. De naastgelegen camping is af en

toe wat rumoerig

 

 

Na gedane reis is het goed knagen

De schelp bij Naarden

Zondag 8 juni 2025

Voor vandaag is veel regen en ook vrij veel wind voorspeld, maar wel wind uit de goede richting, w/nw. We vertrekken op tijd want dat lijkt gunstig voor de buien. Om 08.00 voor en achter en om 08.30 varen we het Naviduct al weer uit. Zeil gezet en koersje 210° via Paard van Marken, Pampushaven naar de Schelp. Aanvankelijk 10-15kn wind  maar net voorbij de Appelhoek pakken donkere wolken zich samen en besluiten we alvast maar een rif er in te trekken. Even later in een dikke regenbui tikken we de 27kn wind aan. Wat een genot dat we zo makkelijk, zo snel vanuit de kuip een rif kunnen steken. Na de bui kan het rif er weer uit. Bij het Paard van Marken hetzelfde verhaal, donkere wolken, rif er in, dikke bui, 20+ kn wind. Voor de voortgang is dat wel goed, we tikken af en toe de 7kn aan, maar zoveel wind en regen is niet het mooiste Pinksterweer dat je kunt wensen. Desondanks, met een goed zeilpak aan, is het puur genieten. Het rif blijft nu even zitten. Eenmaal in de geul langs Pampus hebben we heel ruime wind die af en toe oploopt tot 20+ kn. Dat is toch hangen aan de helmstok en oppassen voor een gijp. In de luwte van het Hooft strijken we het grootzeil en doen het laatste stukje op fok en een beetje motor. Bij de Schelp vinden we een mooi plekje en is het tijd voor schoon schip en een oorlam voor de bemanning

 

Margaretha, klaar voor weer en wind, aan het roer

Een prachtige wolkenhemel bij vertrek uit Enkhuizen

Donkere wolken bij het Paard van Marken. En inderdaad veel wind en regen.

Zaterdag 7 juni 2025

Rustdag in Enkhuizen. Tussen de middag scoren we Kibbeling bij de kraam naast het station waar we al bijna 30 jaar kibbeling halen. In de Compagnieshaven, waar we liggen, is dit weekend een Kolibrie feestje, de werf bestaat 100jaar en de vereniging 55 jaar. We zien Eli en ook Pim, de huidige eigenaar van de werf. Uiteraard moet even gememoreerd dat onze serieuze eerste zeilstappen op IJsselmeer en Waddenzee met onze Kolibrie gezet zijn. Ach ja, zegt Pim, zo’n Kolibrie is net als pindakaas: Wie is er niet groot mee geworden?.

 

We zijn niet de enige 

Donderdag 5 juni 25

Inmiddels zien we op de appgroep van de SSR dat alle Small Ships weer teruggekeerd zijn naar IJmuiden of elders. Later blijkt dat van de grote schepen de hele groep IJmuiden en Den Helder niet vertrokken zijn. Alleen vanuit Stellendam zijn schepen vertrokken. We hoeven ons niet te schamen voor onze besluit de bestemming te wijzigen. Één van de belangrijkste leerpunten van de SSR is om het weloverwogen besluit te nemen om wel of niet te vertrekken en vóór het point of no return te besluiten of je doorgaat of niet. De organisatie zal de tocht nooit afblazen. 

Gezien de voorspellingen besluiten we vandaag naar den Oever te gaan en daarna richting Enkhuizen en Naarden, waar de auto staat.

Om een uur of 09.00 gooien we los in de KMJC, nog in de haven van Den Helder zetten we zeil en varen de Waddenzee op het Malzwin in. De koers is ruim bezeild met een stevige wind. Als we het Vischjagersgaatje indraaien is het ruime wind en doen we af en toe 8 knopen over de grond dankzij een stevige stroom mee. Vlak voor Den Oever krijgen we een hele dikke regenbui over ons heen zodat we zelfs de boeien niet meer zien liggen. Gelukkig hebben we nog een kompas en een routestreep op de plotter. Mooi op tijd arriveren we in de Waddenhaven van Den Oever, het weer klaart op en we gaan een visje scoren bij Viscentre t Wad.

 

Vrijdag 6 juni 2025

Voorspelling wzw 6Bf. Voor het traject naar Enkhuizen is dat halve wind, en onder de hoge wal. Dat kunnen we wel hebben. Na de sluiting wegens ochtendspits gaan we door de Stevinsluis en zetten net na de haven uitgang zeil. We zitten vlak onder de hoge wal dus wel wind maar geen golven en dan schiet je met halve wind lekker op. Als de route wat van het land afgaat wordt de wind meer. Bij Medemblik wijkt de wal een heel eind terug en worden wind en golven nog meer. We besluiten net voordien een rif te zetten. Kan sinds vorig jaar snel en simpel vanuit de kuip en daar zijn we weer een keer blij mee. We lopen steeds 6-7 kn door het water, puur genieten. Af en toe een plens buiswater in je gezicht om wakker te blijven. We zien tot 27kn wind op de klok, een hele dikke 6Bf, maximale snelheid 8,1kn door het water. Net na de middag leggen we aan in de Compagnieshaven Enkhuizen. Morgen vanwege weer en wind een rustdag, zondag weer verder.

Zonsondergang op het Marsdiep

Gedenkbeeld in den Oever

Naar Lowestoft, of toch maar niet?

Woensdag 4-6-25

Klop klop klop …… Havenmeester! Het is 08.30. Om 06.00 zijn we door de sluis gekomen en om 06.30 lagen we in een box in Seaport Marina en om 07.00 weer op één oor. We waren niet van plan om zo vroeg al weer op te staan. Als we het uitleggen aan de havenmeester waarom we ons nog niet gemeld hebben biedt hij netjes zijn excuses aan. 

We staan maar op en eten een ontbijtje. Daarna de andere Small Ships Bootjes opzoeken. We liggen in de box naast een andere North Beach 24, de Kuum. Maar die slapen nog. We maken een praatje met Hans van de Tin Tin en Wim van de Waterjuffer. samen met Gerwin de organisatoren van de SSR. We kennen ze nog van 10 jaar geleden want toen voeren ze ook al mee. 

De weerberichten veranderen met het uur, soms lijkt de wind wat meer zuid te worden en beperkt tot een 4Bf. Soms ook meer westelijk en oplopend 5Bf. Vooral de donderdagmiddag baart zorgen. Het plan komt op om woensdag op 12.00 te vertrekken maar nog niet alle bootjes zijn er al en al helemaal niet alle bemanningsleden. Die rekenden dat aankomst woensdagavond vroeg genoeg zou zijn. Uiteindelijk wordt besloten tot vertrek van een groepje om 12.00 en een 2e groep om 15.00. Wij besluiten om 12.00 te vertrekken, we twijfelen nog wel of we echt door willen tot Lowestoft met deze voorspellingen maar we starten in ieder geval. We willen het in ieder geval proberen, zin in!

Gauw nog even wat laatste dingen in orde maken en om 12.00 gooien we los. 

 

De routeplanning.

In principe kun je wegvaren zuidelijk van de aanloopgeul van IJmuiden, tussen geul en windmolenpark door, TSS (verkeersweg grote zeevaart) kruisen en dan richting Kardinaal South Holm als aanloop naar Lowestoft.

Andere route is Noord van de IJ-geul vertrekken onder een windmolenpark door, TSS kruisen en dan richting South Holm. De zuidelijke route is vanuit IJmuiden vermoedelijk net niet bezeild, je moet dan kruisen tussen windmolenpark en de IJ-geul, bij deze wind en golven geen pretje. De noordelijke route is 5 nM langer maar vanuit IJmuiden beter bezeild maar je komt Noordelijker uit en moet die hoogte weer terugwinnnen. Dat kun je op de laatste 70nM proberen goed te maken als de wind iets zuidelijker wordt zoals in sommige voorspellingen. Bijkomend voordeel van de noordroute is dat als je besluit niet verder te gaan naar Lowestoft je simpel stuurboord uit kunt naar Texel. In de zuidroute zit je onder de IJgeul en moet je eerst terug naar IJmuiden.

Wij kiezen als enig van de groep van 5 voor de noordroute. Er staat veel golfbeweging, de wind varieert tussen de 13 en 20 knopen. Bij weinig wind heb je weinig voortgang en wordt je flink opzij weggezet. We zetten de kluiver bij voor meer power maar als de wind dan weer een tijdje 20 kn en meer is dan is dat eigenlijk weer te veel. Na 2,5 uur dansen op de golven denken we, dit is niet leuk voor de komende 30 uur, ik ben niet geheel zeeziekte bestendig en deze uitdaging kon wel eens te groot worden. Ik heb er geen goed gevoel bij. Bovendien, als het echt 30 uur wordt komen we op het laatste stuk in het voorspelde windveld van 25kn terecht. Ook niet leuk.

We vieren de schoten en verleggen de koers richting Texel. Met dezelfde wind en golven maar een andere koers is het ineens heerlijk relaxed zeilen. In het Schulpengat krijgen we flink stroom tegen zodat de geschatte aankomsttijd verschuift tot na middernacht. We besluiten Den Helder aan te lopen. Om 10.30 maken we vast in een box bij de KMJC. We hebben genoten van de start, de “keuzestress” die hoort bij dit soort zeilen en het prachtige tochtje na het vieren van de schoten. 

 

We zijn vertrokken naar Lowestoft. mr Vee, de windvaan stuur inrichting, doet het werk, wij kijken relaxed toe.

Vlak onder de kust zijn de golven erg onrustig, verder uit de kust wordt het ietsje beter.

We hebben de bestemming verandert in Den Helder. Op het Marsdiep komen we een oorlogsbodem tegen

Via een nachtelijk Noordzeekanaal naar IJmuiden

Dinsdag 3-6-25

De weersvoorspellingen laten voor de nacht van donderdag 5 op vrijdag 6 juni harde zw wind zien. Zelfs af en toe 25 kn plus. Dat noemen ze een “Kanaalrat”. En dat is voor een niet of nauwelijks bezeilde koers geen prettig vooruitzicht. Omdat een start op woensdag reëel lijkt moeten we een beetje meters maken om er op tijd te zijn. Sietske komt om ca 18.00 Sam halen en daarna kunnen we op weg. De boot ligt al in Naarden dus we hoeven niet zo heel ver. Om 21.30 gaan we door de Oranjesluis en dan door, de schemering in, door Amsterdam, door het havengebied. We gaan er van uit dat de Zeesluis IJmuiden 24/7 draait. Inmiddels is het echt nacht geworden en en dan is het Noordzeekanaal niet echt prettig varen. Er blijkt nog al wat serieuze zeeschepen vaart te zijn. Nu voeren alle schepen lichten die te herkennen zijn maar op de kant staan zoveel lantaarnpalen, gebouwen met verlichting etc dat je een naderend wit lichtje van een schip nauwelijks ziet. We worden opgelopen door een groot zeeschip en ik hoop dat ie ons ziet, tegelijk een zeeschip als tegenligger. Ik snap nu ook beter waarom ze op het Noord Oostzee Kanaal s’nachts geen jachten willen. Even later zie ik weer een licht achterop. Het blijft lang onduidelijk wat het is en of het dichterbij komt. Soms ook heel veel wit licht er naast en rode lichten er boven.??? Als het toch dichterbij gekomen is blijkt het een groot en breed “moeilijk manoeuvreerbaar” schip te zijn geassisteerd door een sleper aan de achterkant. Ziet ie me wel of ziet ie me niet? Ik hou zo stuurboord van het vaarwater als mogelijk, maar daar zit ook een basaltstenen oever en die is in het stikkedonker lastig te zien, dus ook weer niet te dicht er bij komen. Nu gaan er gedachten door me heen dat een AIS transponder misschien toch wel nut heeft. Dan had ik nu zeker geweten dat ik op zijn schermpje zichtbaar zou zijn. Vlak voor Velzen is een iets bredere plek in het kanaal, ik draai er in en de grote jongen mag passeren. Nu zijn we al vaak via het Noordzeekanaal naar IJmuiden gevaren maar een paar jaar geleden is er een nieuwe sluis aangelegd en daarmee is de aanloop van de oude sluis zodanig veranderd dat ik in het donker niet precies alles meer kan herkennen. Maar rond 00.30 liggen we voor de sluis. We roepen hem aan: helaas is de Zuidersluis s-nachts niet bediend, om 06.00 zijn we de eerste. In de regen maken we vast aan de loskade en een half uurtje later liggen we op één oor, de wekker op 05.30. Het Noordzeekanaal bij nacht, een geheel nieuwe ervaring.

Schellingwouderbrug

het IJ in Amsterdam bij nacht

De tas met kostuum en nette jurk voor het diner in Lowestoft moet ook mee

Op weg van Naarden naar Durgerdam

De vuurtoren van Durgerdam

Sam is in Engeland niet welkom en wil ook niet zo graag over zee, ze blijft thuis bij Sietske.

De “Kanaalrat” met 32kn wind (gemiddeld) 7Bf in vlagen 8) op donderdagmiddag, bij vertrek om 06.00 ga je dan net de nacht in.

 

Bij de SSR is een reddingsvlot verplicht

De Small Ships Race

2-6-25

De Small Ships Race.

We hebben dit jaar weer ingeschreven voor de SSR. In 2016 was onze laatste keer. In het kader van SSR-promotie onder North Beaches heb ik op de North Beach najaars bijeenkomst van november 24 voorgesteld om met meerdere North Beaches deel te nemen. Met tot gevolg dat er nu 3 schepen ingeschreven hebben, Kuum, JoH2O en Parel. Donderdag 5 juni om 06.00 is de start.

Omdat de vertrekdatum en tijd al een jaar van te voren vastgesteld zijn moet je maar afwachten wat op het moment surpreme het weer en vooral de wind is.

We volgen al een paar dagen de ontwikkelingen van de weersvoorspellingen voor de periode van de geplande overtocht en die variëren van beroerd, slecht tot zeer slecht. Er trekken deze week een paar stormvelden door het kanaal over de Noordzee die je gerust “Kanaalratten” mag noemen. Windkrachten van 5-7Bf en wisselend tussen ZW tot NW, dus vooral tegen. 

Dan weer loopt de wind op tot 30kn, een dikke 7Bf. Een halve dag later is de voorspelling afgenomen tot 20Kn, een ruime 4Bf. Ook de optredende windrichtingen variëren van Z, ZW, tot NW. Kortom het kan vriezen, het kan dooien. 

Ons uitgangspunt is dit jaar dat we graag nog een keer meedoen, maar het moet een beetje leuk blijven.

Het is nu maandagmiddag en de organisatie geeft aan dat het een mogelijkheid zou kunnen zijn om woensdagavond te starten ipv donderdagochtend als dat een beter weervenster oplevert, een tijdsperiode met gunstiger windrichting en windkracht. Los van de windmogelijkheden geven alle voorspellingen ook steevast een ruime hoeveelheid regen onderweg. Ooit, bij een eerdere Small Ships Race, midden in de nacht, regen, dikke wind, koud, ontstond bij mij het visioen van varen met een motorboot, gesloten stuurhut, warme kachel en koffie bij de hand. 

We blijven de weerberichten volgen.